Mikropolaryzacja

MIKROPOLARYZAJCJA MÓZGU to przezczaszkowa stymulacja prądem stałym (ang. transcranial direct current stimulation – tDCS) jest nową obiecującą techniką nieinwazyjnego, bezpiecznego i bezbolesnego stymulowania mózgu, która ma zastosowanie w neurorehabilitacji chorych z uszkodzeniami mózgowia i różnorodnymi dysfunkcjami neurologicznymi.

Obraz kliniczny zaburzeń nie jest wyłącznie wynikiem patologii strukturalnej mózgu. Stanowi efekt dynamicznych zmian czynnościowych zachodzących w naruszonych sieciach neuronalnych, reorganizujących się w odpowiedzi na pierwotne uszkodzenie. Neurologiczne objawy kliniczne wynikają również zakłócenia behawioralnej równowagi międzypółkulowej.

Jak zmienia się mózg

Prąd stały, zwany galwanicznym, o natężeniu 1-2mA i stałym kierunku powoduje neuromodulację ośrodków korowych, która może zostać utrwalona cykliczną powtarzalnością wzbudzeń. Elektrostymulacja takim prądem oznacza podawanie przez cały czas zabiegu jednego stałego bodźca elektrycznego, który przepływając przez daną część mózgu powoduje polaryzację tkanek i zmianę pobudliwości kory mózgowej. Stymulacja odbywa się z wykorzystaniem elektrody dodatniej (anody) i ujemnej (katody). Za pomocą elektrod terapeuta dostarcza słaby prąd do mózgu pacjenta oraz wytwarza pola elektryczne, które modulują aktywność neuronów. Stymulacja za pomocą anody ma charakter pobudzający (depolaryzacja), natomiast za pomocą katody hamujący (hiperpolaryzacja).

„Neurony, które aktywują się jednocześnie – łączą się ze sobą”

Donald Hebb

Zabieg mikropolaryzacji powoduje wytwarzanie silnych połączeń neuronalnych, przez co znacznie poprawia się funkcjonowanie całego mózgu oraz synchronizuje działalność półkul mózgowych. Zgodnie z modelami rywalizacji międzypółkulowej, mechanizmy poprawy funkcjonalnej u chorych poudarowych przypisywane są modulacji zakłóconych procesów hamowania międzypółkulowego.

 

 

Neurorehabilitacja

Przezczaszkowej stymulacji prądem galwanicznym można poddawać korę ruchową, somatosensoryczną, wzrokową i przedczołową wpływając na funkcje percepcyjne, poznawcze i ruchowe oraz umożliwiając i przyspieszając efektywną rehabilitację chorych neurologicznie. Neuromodulacja prądem o stałym natężeniu może korzystnie modulować czynność zakłóconych obwodów neuronalnych, torować naturalne procesy samonaprawcze aktywując zjawiska neuroplastyczności kompensacyjnej a także promować trening  poznawczy (neurologopedyczny, neuropsychologiczny) oraz ruchowy (fizjoterapeutyczny).

Najlepszy efekt uzyskuje się przy połączeniu mikropolaryzacji przezczaszkowej z neurorehabilitacją zaburzonych funkcji, gdyż u podłoża polaryzacji i procesów uczenia behawioralnego leżą te same mechanizmy neuronalne a wywołana mechanicznie bierna modulacja kory przyspiesza i ułatwia uzyskanie maksymalnego efektu po neuro-treningu (logopedycznym, psychologicznym czy fizjoterapeutycznym).

Neuroplastyczność kompensacyjna (naprawcza) to odbudowa funkcjonowania mózgu po uszkodzeniu jego struktury (najczęściej w wyniku udaru), czyli przekierowywanie aktywności na nieuszkodzone drogi i niekiedy naprawa zniszczeń.

Wskazania do tDSC*:

  • udary mózgu
  • urazy czaszkowo-mózgowe
  • zaburzenia komunikacyjno-językowe (afazja)
  • deficyty neuropsychologiczne (zaniedbywanie połowicze, apraksje, agnozje, zaburzenia pamięci i uwagi)
  • neurorehabilitacja po przebytym COVID-19
  • choroby zwyrodnieniowe mózgu (Parkinson, Alzheimer) przebiegające z zaburzeniami poznawczymi i emocjonalno-osobowościowymi
  • migrena
  • dystonia
  • ból przewlekły
  • mózgowe porażenia dziecięce
  • ADHD
  • autyzm
  • padaczka lekooporna
  • inne zaburzenia neurologiczne

 Przeciwwskazania:

  • ciała obce, implanty, klipsy metalowe
  • rozrusznik serca
  • ciąża
  • nowotwory
  • epilepsja

 

Powikłania:

Zaczerwienienie skóry w miejscu przyłożenia elektrod.

Zabiegi mikropolaryzacji mózgu mają szerokie zastosowanie. W swojej działalności specjalizuję się w neuroterapii osób dorosłych z nabytymi zaburzeniami językowo-komunikacyjnymi oraz szeroko pojętymi zaburzeniami funkcji poznawczych (w wyniku udaru mózgu, urazu czaszkowo-mózgowego.) To dla tych pacjentów kierowana jest w szczególności moja oferta.

 

Sprzęt wykorzystywany do mikropolaryzacji

Aparat Starstim tES to bezprzewodowy 8-kanałowy stymulator prądu, umożliwiający neurostymulację prądem stałym (tDCS), zmiennym (tACS) lub o losowych parametrach szumu (tRNS).

Parametry techniczne systemu:

  • Liczba kanałów: 8
  • Rodzaje stymulacji: tDCS, tACS oraz tRNS
  • Zakres częstotliwości tACS: 0–250 Hz
  • Zakres częstotliwośc tRNS: 00–500 Hz
  • Prąd: maksymalny ok. 2mA na elektrodę
  • Konfigurowanie prądu dla każdego kanału oddzielnie
  • Dokładność: <1%
  • rozdzielczość: <1 μA
  • Możliwość ustawienia czasów narastania i opadania
  • Napięcie: do ok. 15 V dla każdej elektrody

Bezpieczeństwo tDSC

Mikropolaryzacja mózgu jest metodą bezpieczną, nie powoduje uszkodzeń neuronalnych (brak wzrostu markera uszkodzenia neuronalnego w postaci wzrostu stężenia enolazy w surowicy) ani zmian w badaniach obrazowych (MR) czy elektroencefalograficznych (EEG). Efekt działania jest obserwowany w postaci zmian amplitudy i pola ruchowych potencjałów wywołanych (MEP), zmian spoczynkowego progu wolnych rytmów delta i theta (EEG) czy zmian aktywacyjnych widocznych w fMRI.

Podprogowy krótkotrwały prąd galwaniczny o częstotliwości 0Hz nie wywołuje napadów padaczkowych, które występują w przypadku zastosowania prądu o wysokich częstotliwościach, przez długi czas i w dawkach nadprogowych. Mimo to epilepsja jest najbardziej kontrowersyjnym kryterium w kwalifikacji do terapii tą metodą i w wielu ośrodkach eliminuje się pacjentów z epilepsją w wywiadzie.

Przebieg leczenia

I. Pierwsza wizyta w Pracowni Mikropolaryzacji Mózgu

Na pierwszym spotkaniu z pacjentem przeprowadzam wywiad dotyczący wskazań i przeciwwskazań do mikropolaryzacji i ustalam cele terapii. W oparciu o dane medyczne oraz obraz kliniczny pacjenta sporządzam wstępny protokół stymulacji (miejsce rozmieszczenia elektrod, czas trwania, natężenie prądu i inne).

II. Wizyta u neurologa

Pacjent zgłasza się do lekarza wraz z dokumentacją:

  • karta wywiadu, protokół mikropolaryzacji,
  • EEG (z przed maksymalnie trzech miesięcy, najlepiej świeże wyniki),
  • historia choroby (karta wypisu ze szpitala, wyniki tomografii komputerowej, rezonansu, diagnozy specjalistów i inne).

Kwalifikację do zabiegów dokonuje lekarz neurolog, z którym Pracownia Mikropolaryzacji Mózgu współpracuje. Kwalifikację może przeprowadzić również lekarz neurolog/neurochirurg  wybrany przez pacjenta.

Mikropolaryzację mózgu przeprowadza się w cyklach. Każdy cykl terapeutyczny to 10-dniowa stymulacja (z sobotami i niedzielami) połączona z treningiem neurologopedycznym. Przerwy pomiędzy cyklami wynoszą od miesiąca do dwóch. Czas ten powinien być wykorzystany na intensywną rehabilitację. W zależności od deficytów neurologicznych, określonych celów i osiąganych efektów zaleca się przeprowadzenie kilku cykli.